Terugblik op onze reis

Het is al een aantal weken geleden dat wij als LouKA uit het vliegtuig stapten, toch leven we allemaal nog half in Gambia en half in Nederland. Want wat hebben we veel meegemaakt!

Het moment dat we uit het vliegtuig stapten in Nederland zegt veel over onze reis. We zagen toen niet alleen onze ouders weer, maar ook het spandoek dat zij speciaal voor ons gemaakt hadden. “LouKA made the difference” stond erop. En zo is het, hoe klein het voor ons in Gambia soms voelde, we hebben wél een verschil gemaakt.

Zo zijn we meerdere dagen bezig geweest met het verven van het nieuwe gebouw van het educatiecentrum, opgezet door stichting Gamrupa en Young People Without Borders. Hier wordt gemotiveerde jongeren een toekomstperspectief geboden, oa door ze een ambacht te leren zoals metaal- en houtbewerking, naaien en de kapperstechnieken. Met onze hulp zijn er nu ook ruimtes voor een electricienopleiding.

Ook hebben we schoolspullen en speelgoed gedoneerd aan 3 scholen in de omgeving, waarvan we er 1 een bezoek hebben gebracht. Bij deze school is een heel mooi project opgericht waar we zelfs in Nederland nog van kunnen leren. Van plastic afval is een “bottle house” gebouwd, dat naast de fundering en de standpalen volledig bestaat uit plastic flessen gevuld met plastic afval. Een mooi initiatief om zwerfafval te voorkomen. Helaas bleef het wel bij dat initiatief en is er op het moment alweer heel veel zwerfafval (plastic, maar ook schoenen) te vinden langs de straten van Sifoe, dit verbaasde ons toch best wel. Reden daarvoor is het gebrek aan middelen, bijv. de regering die te weinig geld heeft om het afval te verzamelen. In het bottle house kunnen de kinderen waarvan de ouders geen geld hebben om te betalen voor een uniform en schriften (onderwijs is gratis in Gambia, een uniform, schriften en pennen moeten echter wel door ouders betaald worden), schriftjes halen en hun uniform gratis laten repareren. Het gaf ons een goed gevoel om hier schriften achter te kunnen laten.

Op vrijdag hebben we 100 kinderen uit de hele omgeving tandenpoetstraining gegeven en ook ieder kind een tandenborstel en tandpasta meegegeven. Tandenpoetsen is enorm belangrijk voor de gezondheid, maar niet vanzelfsprekend voor de mensen in Gambia. Zo kwam het dat binnen de kortste keren er nog honderden andere kinderen voor het hek stonden die hadden gehoord van onze activiteit en ook graag een tandenborstel wilden. Sommigen bleven zelfs nog een paar uur nadat we ze verteld hadden dat er helaas niets meer was, in de hoop dat er nog een tandenborstel uit de koffer zou komen. Zo ontdek je dat dingen waar wij als Nederlanders niet eens meer over nadenken dus echt niet vanzelfsprekend zijn, en dat je hoe graag je ook wilt, je niet de hele wereld kunt veranderen.

Op hetzelfde health centrum werkt 1 dokter, dokter Sowe, zo hard als hij maar kan. Gemiddeld zijn er 20 bevallingen per maand. Deze verantwoordelijkheid is zwaar voor de dokter, mede omdat hij maar materiaal heeft voor 1 bevalling per keer, daarna moet alles opnieuw in de sterilisator tot de volgende bevalling. Zijn er 2 bevallingen tegelijkertijd, dan is er niets wat de dokter kan doen, hij heeft maar steriele instrumenten voor 1. Een ander probleem is de ambulance, die niet in dienst van de overheid is. Zijn er patiënten die meer zorg nodig hebben van een ziekenhuis in een grote stad, dan moeten zij 600 dalasi (omgerekend ongeveer 12 euro) betalen om met de ambulance vervoerd te worden. Dit is echter voor veel mensen te duur, onvoorstelbaar voor ons als Nederlanders.

Om de dokter bij te staan hebben wij geregeld dat er sterilisatie zakken, gesponsord door Nifa, naar hem toe verstuurd worden. Zo kan hij instrumenten steriel bewaren voor de komende 2,5 jaar, wat een enorme vooruitgang betekent! Daarnaast hebben wij het aanvullende bedrag voor een motor aangeleverd (de rest is voortgekomen uit Young People Without Borders), zodat de dokter sneller op locatie bij mensen thuis kan zijn en zijn tijd efficiënter kan verdelen over de 4 ziekenhuizen waar hij werkt.

Verder hebben wij een bezoekje gebracht aan de markt in Sifoe. Op de markt kunnen de vrouwen hun waar verkopen en zo hun eigen geld verdienen. Echter staat de huidige markt op instorten en is de gemeenschap begonnen aan de bouw van een nieuwe markt ernaast. Hier konden wij helpen met handmatig cement maken en hebben wij 22 shirts van het Leussinkbad uitgedeeld als motivatie voor de mannen die vrijwillig aan het helpen waren. De mannen waren erg blij. Zo zie je maar, ook door stimulatie kun je het verschil maken.

Een deel van de groep heeft ook geholpen bij het opknappen van de lokale moestuin. De tuin werd schoongemaakt zodat er weer nieuwe cassave geplant kon worden, een hele onderneming in de warme zon!

Op onze laatste volle dag hebben wij sinaasappelbomen geplant. Dit gebeurde bij mensen die iets goeds voor het dorp hadden gedaan, of mensen die het hard konden gebruiken. Op deze manier hebben wij ook de kans gehad om het leven in de compounds (huizen) van Sifoe eens van binnen te bekijken. We kwamen erachter dat het soms nog slechter was dan wij eerst hadden gedacht, donkere huisjes, een familie dat niks als elkaar heeft. Dat een oude man die zo ziek is dat hij alleen op de grond in een donker kamertje op een matras kan liggen je speciaal wil bedanken voor die boom... Op zulke momenten droom je van een groter verschil...Maar ondanks dat we niet de wereld kunnen veranderen, hebben we een verschil gemaakt.

Tegelijkertijd hebben we enorm veel geleerd over de mensen, het land en vooral de cultuur. Iets wat we graag ook meer in Nederland zouden zien is de enorme betrokkenheid die er is in de hele gemeenschap en de motivatie van (vooral) jongeren om te werken aan de ontwikkeling van het land. De bevolking is erg politiek georienteerd en werkt enorm hard. Daar, 7 uur vliegen hier vandaan, is er niet altijd geld, wel zijn er altijd mensen die er voor je zijn. Daar gaat het niet in eerste instantie om het bereiken van individuele doelen, maar het verrijken van de gemeenschap. Gelukkig hebben wij dat ook mogen ervaren in onze omgeving tijdens onze voorbereidingen en ons verblijf in Sifoe. Alle hartverwarmende reacties en steun hebben ons geraakt!

Een verschil is gemaakt, en zoals onze regelman Kalifa ons vertelde, voelde het voor ons misschien heel klein, maar was het voor hen enorm groot. LouKA made the difference.

En dat verschil willen we graag blijven maken! De mensen in Sifoe hebben ons geraakt. Daarom zouden we de gemeenschap graag verder willen ondersteunen. Niet in de huidige LoukA opzet, maar in een andere organisatievorm waar enkelen van ons zich in de nabije toekomst mee bezig gaan houden. LouKa laat dus niet los...