Dag 5: Het eerste uitstapsdagje van LouKA!

Lieve LouKA-fans, 

De ochtend begon al goed *kuch kuch*. Alweer 2 muizen in de kamer van Nienke, Renée, Madelief en Annemijn. Volgens mij zitten we nu op 6 muizen waarbij we kunnen concluderen dat de muizen druk bezig zijn geweest de afgelopen 9 maanden ;) Dit bezorgde ons wederom een onrustige nacht. Hier moet verandering in komen! Zo vond ook Kalifa. Dus... We gaan verhuizen! Jeeej!

Na deze interessante ochtend gingen we op pad in een zeer 'veilig' busje naar Denton Bridge. Hier gingen we met zijn allen op een boot. We werden gelijk heel gastvrij ontvangen met een welkomstdrankje. 

Toen begonnen we aan de tocht over de Gambiaanse rivier waar het uitzicht vooral groen en eenzijdig was. Boven op de boot was een plek om te zonnen waar we gretig gebruik van maakten. Madelief was iets te fanatiek daarin en is nu zo rood als een tomaat. Tussendoor werd er een wijntje aangeboden, maar wij kozen natuurlijk allemaal voor jus d'orange, want nix18 ;p. 

Halverwege de tocht werd het wel tijd voor een frisse duik in het water. Terwijl Eddy zat te struggelen met het maken van een goede foto gingen wij vrolijk door met zwemmen. Na een half uurtje was de lunch klaar en gingen we aan tafel. Dit was voor ons echt de zevende hemel, want er werd Westers eten geserveerd! De rijst kwam inmiddels wel onze strot uit. We werden verwend met verse vis, salades, rijst en aardappelpuree met gehakt. And last, but certainly not least kregen we nog een heerlijk toetje die uit mango, meloen en banaan bestond. Met een goed gevulde maag gingen we door naar onze volgende activiteit: vissen op de boot. We kregen allemaal een hengel en moesten maar zien hoe we het deden. Het werd een wedstrijd tussen team Eddy en team Cindy aangezien de rest niks kon vangen. Uiteindelijk vinden wij dat team Cindy heeft gewonnen, want zij had als eerste een vis vangen. Na het vissen gingen we nog wat chillen op de boot en werd er een hevige discussie gevoerd over hoeveel fooi we moesten geven. Deze wedstrijd heeft Eddy wèl gewonnen.

Na het boottripje begonnen we aan onze terugreis. Achterin zongen we luidkeels mee met elk nummer die we kenden wat leidde tot een trauma voor de Gambiaanse jongen die naast ons zat. Onze excuses daarvoor.

Eenmaal terug op de compound begon de grote verhuizing. Het was even wat gedoe, maar we hebben nu wel een muisvrije kamer! Whoopwhoop! Tenminste... Dat hopen we...

By the way, terwijl we de blog aan het schrijven zijn, komt er ineens een jongen langs met een levende gans in zijn hand. We zijn bang dat dit onze maaltijd wordt voor vanavond. Help. 

Liefs, Madelief en Annemijn