Tubab!!

TUBAB!! *iedereen begint te zwaaien*
Want ja mensen, we kennen ons eerste woordje Gambiaans. Dit is het eerste woord dat je hoort als je opstaat en het laatste voor het slapengaan. Maar wat betekent het nou? KLEURLOOS! Want ja dat zijn we toch echt en dat maakt ons een grote attractie voor handjes schudden en foto’s maken, we zijn net prinsessen en Eddy. 

Vanochtend toen we op pad gingen was het alweer best warm, want ondanks de 30 graden die hier op de meter staat, zweten we emmertjes vol. We zijn begonnen met de 2 klaslokalen en de buitenkant van het gebouw in de grondverf te zetten. We zaten helemaal onder de spikkels. Zo ongeveer ieder halfuur stond er een nieuwe Gambiaan naast om 2 seconden de kwast over te nemen en toch even te laten zien wat ze allemaal wel niet kunnen. Daarna leggen ze de kwast weer neer en willen ze toch graag even een foto maken van die tubabs en hier kunnen ze uren tijd mee vullen. 

Ook koken is hier een uren durende bezigheid. Vandaag hebben Cindy, Rebecca en Annemijn hierbij geholpen en kregen we toch om 2 uur lunch in plaats van 4 uur zoals voorgaande dag (dit was een geweldige lunch en de meiden hebben er hard voor gewerkt). 

Hierna zijn we lekker naar de compound toe gegaan en hebben ons hier weer ontspikkeld in de buitendouche. 

Cindy, Nynke, Fleur G en Eddy zijn op pad geweest met Kalifa. Eerst zijn ze naar een marktje gegaan om suikers te kopen. Toen ze daar aankwamen werden ze eerst een steegje mee in genomen om geld te ruilen. Daarna zijn ze veilig weer terug geloodst naar de mini supermarkt. Hier hebben we inkopen gedaan. Toen werden we meegenomen naar een bruiloft. Hier werden we erg vriendelijk onthaalt en moesten we natuurlijk eerst wat eten. Na een drie gangen menu, die we moesten opeten anders werden we niet weggelaten mochten we gaan. Daarna zijn Eddy en zijn drie vrouwen samen met Kalifa weer terug gegaan. 

Thuis heerste er alle rust totdat het gegil van drie meiden de rust verstoorde. Er was een muis of toch een rat gespot op de kamer van Annemijn, Madelief, Renée en Nynke! Afgelopen nacht had hij Nynke al een bezoekje gebracht en een mooie salto gemaakt. Dit was zeker een 10 waard voor karate! Tijdens het avondeten bracht Kalifa een bezoekje met het verlossende woord dat het maar een muis was. We hebben erg gelachen. Op het moment is het onzeker of de muis gevangen is, maar ze zijn er drie man sterk mee bezig, dus dat moet wel goed komen. Morgen kunnen de meiden lekker puinruimen.

Tijdens het eten hadden we nog een andere strijd. Marieke vs. de malariapil. Gister was Marieke de trotse eigenaar van de medaille van de eerste doorgeslikte malariapil, maar vandaag was hij een sterke tegenstander hoe hard de andere meiden haar ook aanmoedigen. Stiekem werkte dit averechts. Nadat dit gevecht over was zijn we lekker buiten gegaan en zitten we nu lekker te wachten op een rondje ataya. 

Wij hebben een super leuke dag gehad!

Welterusten allemaal,

Namens alle LouKA meiden

Fleur G en Nadie

Ps. Het verlossende woord is zojuist gebracht, de muis is gevangen! We kunnen rustig slapen.